Θεατής και Πρωταγωνιστής

΄Ενα Θέατρο είναι η Ζωή.
Μικρό ή μεγάλο, τι Ουσία έχει αυτό,
όταν ο χώρος που θα παιχτεί το ΄Εργο, δεν έχει βέβαια σημασία,
αλλά ιδιαιτερότητα έχει, ποιος παίζει στο Θέατρο αυτό..

Πρωταγωνιστής ή Θεατής και το αντίστροφο ακόμη αν σκεφτούμε,
πόσο άμεση σχέση έχει για να προβληματιστούμε..
Τι ξεχωρίζει στη ζωή του καθενός, τι ορίζει η ψυχή του,
τι προστάζει η καρδιά του, ποια είναι στα αλήθεια η προτεραιότητά του,
τι του λέει η λογική και τι τα συναισθήματά του..

Ξεκινάς κατ' αρχήν μία προετοιμασία, προβληματίζεσαι, σκέφτεσαι,
επιλέγεις κι αποφασίζεις τέλος, ποιο ΄Εργο θέλεις να ανεβάσεις..
Τι θέλεις στο Θεατή σου να παρουσιάσεις.. γιατί δεν πρέπει Εσύ ως
Μεγάλος Πρωταγωνιστής, που όρισες το έργο να ξεχάσεις, πως, ο καθένας
Θεατής, διαφορετικός μοιάζει στα μάτια τα δικά σου για Σένα και
διαφορετικός μοιάζεις,  στα μάτια τα δικά του  για ΄Κεινον..

Αρκεί να  σεβαστείς και το έργο σου ισότιμα σε όλους τους Θεατές
που σε Τιμούν με  προσωπική την παρουσία τους, περίσσιο ζήλο,
πρέπουσα προσοχή  στον καθένα, χωριστά, να το παρουσιάσεις ατόφιο
σα χρυσάφι, κάτι πολύτιμο και δυσεύρετο στη Πλάση ετούτη να το
παραδώσεις, να το μετουσιώσεις..

Θέλει Ψυχή να Εναποθέσεις, να κάνεις Αυτό που Στα Αλήθεια
Δεν Μπορείς και Δεν Τολμάς, ούτε στον ενδότερο εαυτό σου ν' αποκαλύψεις
και να το Καταθέσεις, Εκεί στα Μάτια Του Μπροστά...
Μέσα στο νου και στη καρδιά του να φωλιάσεις τα μηνύματα που θέλεις
να περάσεις, με σιγουριά, με θάρρος, στόχο για κάτι άπιαστο στο σήμερα,
το Αύριο να δείξεις, χωρίς το δάχτυλό σου να προτάσεις ή να κουνήσεις,
μα μόνο το βλέμμα σου να είναι αληθινό, σα το ρόλο σου που με
παρρησία  παρουσιάζεις βαθιά μέσα στα μάτια, τον κάθε Θεατή
να Τον Κοιτάζεις..

Με αυτή σου τη γεμάτη νόημα ματιά, θα τον εμπνεύσεις, τη γνώση θα του
εμφυσήσεις και όσα κρύβει στη ψυχή του, αβίαστα, αγόγγυστα κι ειλικρινά
πάνω στην Επιφάνεια θα βγουν αυθόρμητα και δοτικά για Σένα, απ' τα χείλη
σου θα κρέμεται, θα περιμένει τις ιδέες να ρουφήξει, τις γνώσεις να μαζέψει
με ζήλο περίσσιο, όπως ένα μυρμήγκι μαζεύει ένα - ένα τα μικρά ψίχουλα,
για να γίνει η τροφή του τη βαρυχειμωνιά..

Τότε, Πρωταγωνιστή, θα αισθανθείς πολλές ζεστές καρδιές Εσέ να
περιβάλλουν, Εσέ ν΄αναζητούν, ΄Ολοι να προσμένουν να μεταδώσεις
πολλά θετικά, γεμάτα γνώσεις, εμπειρίες μηνύματα Ζωής, άφωνοι θαρρείς
περιμένουν, καθηλωμένοι σαν αγάλματα,  που μεμιάς πήραν πνοή, ζωή
έγιναν οι Θεατές ίσοι με Σένα,΄Ολοι σε μία Σκηνή, στο ίδιο Παλκοσένικο,
με ιδέες, όνειρα, ελπίδες, λόγια αγάπης και τα χέρια ενώνονται..

Στην αρχή χαλαρά, αλλά,  μετά χειροκροτούν και ηχούν μέχρι που το
χειροκρότημά τους στα Πέρατα ΄Ολης της Γης  Ακούγεται, οι Φωνές σμίγουν,
τα Χέρια κοκκινίζουν απ' τα τρελά Χειροκροτήματα, για Σένα Πρωταγωνιστή..