Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Μόνος..



Κατάματα, δεν θα μπορούσες ποτέ να με κοιτάξεις..
Ειλικρινά, δεν θα μπορούσες ποτέ να μου μιλήσεις..
΄Αλλωστε, θέλει Ψυχή για να τολμήσεις να το πράξεις και δεν έχεις..
Να μ΄ακουμπήσεις, ποτέ δεν θα μπορούσες..
Αγκάθια έχεις στα χέρια σου, λεία δεν είναι και τρυπάνε..
Σώμα, Ψυχή και Νου αυτά τρυπούν, όπως κι όπου κι αν αγγίξεις,
αδυσώπυτα πονάνε και τρυπούν, έτσι δεν αντέχω τόσο πόνο..
Με τρελαίνουν, πραγματικά με αρρωσταίνουν..
Φύγε, μείνε μακρυά, στο διάβα της ζωής μόνος στ΄αλήθεια θα΄σαι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: