Κοιμήσου Μωρό μου...

.Κοιμήσου Μωρό μου.. {στίχοι : Γιούλη Τσουρεκά}

Κοιμήσου μωρό μου.. γαλήνια..
όχι, δεν είναι αυτός ο Κόσμος
που βλέπεις στα όνειρά σου..
είναι οι φρικτοί Εφιάλτες..
οι ασυμβίβαστοι με το Εγώ σου..
Κοιμήσου μωρό μου.. μην ανησυχείς..
κάποιος άλλος κλαίει, αγωνιά, τρέμει

για σένα...
είτε κάνει ζέστη, είτε κρύο..
σύγκρορμος τρέμει ..
για να είσαστε δύο ..ευτυχισμένοι..
Εσύ... στον ύπνο του δικαίου..
εγώ στην μοναξιά των λευκών τοίχων..
Κοιμήσου μωρό μου...
ξέρω πια καλά να σ΄αφουγκράζομαι..
ακούω την αναπνοή σου από απόσταση..
διάσταση και απολυτότητα στην
ξέπνοη υγρή νύχτα των γλυκών ονείρων σου..
Κοιμήσου μωρό μου.. ήσυχα...
Κανέναν δεν αφήνω να σε ξυπνήσει..
ούτε να μιλήσει για σένα..
πως όταν ξυπνάς.. ορμάς...
σα λυσσασμένο λιοντάρι..
ψάχνεις το θήραμά σου.. και
το γεύεσαι σε μέρη έξω απ΄την
όμορφη φύση.. ερμαφρόδιτα...
σε αφιλόξενη φύση.. ακατάλληλα μέρη..
Τα απόκρυφα σημεία απροκάλυπτα
προβάλλεις...
απορώ πως μπορείς να Σε Προσβάλλεις...
να ταράζεις τον ήσυχο ύπνο σου...
να τσαλακώνεις την Εικόνα σου..
Νάρκισσέ μου.. φρόντισέ την..
σε ενδιαφέρει νομίζω...
..έτσι εννόησα.. εκτός κι αν παρανόησα..
πως τη σκορπάς, πως την ευτελίζεις...
.. σε υπόγειες διαδρομές ..
της αβύσσου, της ψυχής σου εξευτελίζεις..
Κοιμήσου.. ο ύπνος λυτρώνει μωρό μου...
μην τον χαλαλίζεις με δανεικές αγάπες..
σε ..αφιλόξενα.. σημεία ..
σωματικής ανάγκης ..ξένων σωμάτων...
Κοιμήσου μωρό μου...
μην χαραμίζεσαι στις Τρύπες αποπάτων....