Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

.. Τα μακρυά μαλλιά μου...



..Τα μακρυά μαλλιά μου.. {στίχοι : Γιούλη Τσουρεκά}

..πάνω στο ξάναμα του έρωτα που μας τύλιξε..
γλυκά μου ζήτησες τα μακρυά μαλλιά μου..
ψηλά να τα μαζέψω.. για να βλέπεις καθάριο
το πρόσωπό μου... να με κοιτάζεις...
στα μάτια, στο κούτελο, στα ξαναμμένα από
Πάθος μου για Σένα, μάγουλά μου...
..Εγώ, το μόνο που σου ζήτησα ΄Αγγελέ μου..
είναι να βλέπω τα μάτια της Ψυχής Σου,
σαν τον Καθρέφτη που τον Κοιτάμε κι
..εκείνος αποκρίνεται την Αλήθεια μέσα
απ΄τα Μάτια της Ψυχής μας....
..Ελπίδα.. τι δύσκολη, τι μαγική λέξη
πλανεύτρα.. Πόσο με ανυψώνεις
στους επτά ουρανούς, μα κι άλλο τόσο,
εύκολα κι άσπλαχνα με γκρεμοτσακίζεις..
στα Τάρταρα .. στην όχθη του Αχέροντα..
Στον ΄Αδη με στέλνεις ξαφνικά ...
σαν με πλανεύεις... με του ΄Ερωτα..
τα βέλη τα φαρμακερά, που βίαια
από τη φαρέτρα σου βγάζεις ...
δίχως οίκτο κι ενσυναίσθηση..
μεμιάς, επάνω μου στοχεύεις....
Πως μπορείς μιά να μ΄ανασταίνεις..
κι εκατό να με πεθαίνεις;!
Πως μπορείς;..στ΄αλήθεια  σε ρωτάω...
Πως ;;!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: