Αγάπη μου... ΄Ολα Κόκκινα.. {Γιούλη Τσουρεκά} ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ.
Δροσοσταλίδες ..Κόκκινες στις Καρδιές μας...
Αναρωτιέμαι ..άδικα στάθηκα στη πρωινή δροσιά
περιμένοντας;!.. Οι καβαλάρηδες δεν πέρασαν...
Ακόμη άλλο ένα πρωινό αναμονής ... Με ένταση...
Αινιγματικός Ταξιδιώτης μεσ΄ στα ατέλειωτα
όνειρά μου, τα στολισμένα με εκατομμύρια αστέρια..
Δες.. ένα πέφτει κι είναι ..μεσημέρι.. έχει ακόμη ώρα
για να βραδιάσει... Σε περιμένω λίγα λεπτά στη γνωστή
βουερή από κίνηση γωνία.. Αυτοκίνητα, κόσμος, γνωστοί
κι άγνωστοι.. φευγαλέα γρήγορα ανταλλάσσουμε τα
βαθιά, καυτά, αδηφάγα βλέμματά μας... Γρήγορες,
σκόρπιες λέξεις όχι προτάσεις... Σε κοιτώ στα μάτια..
μα και γύρω μου ..φευγαλέα.. με περιφερειακή όραση..
Θεατρική θαρρώ... το έμπειρο βλέμμα σου εστιάζει
στο πεζούλι.. στην άκρη του δρόμου... ένα ζευγάρι
Κόκκινες Γόβες... σαν να αφέθηκαν χαλαρά τακτοποιημένες,
προσωρινά φυλαγμένες, σα να επρόκειτο η άγνωστη
μυστηριώδης γυναίκα να της φορέσει το αποψινό βράδυ
για μία εντυπωσιακή, ευχάριστη έξοδο με έναν μάλλον
γοητευτικό ..συνταξιδιώτη της ζωής της.. ίσως μία
σχέση της που ακροβατεί, όπως κι Εκείνη, πάνω στα
Κατακόκκινα Τακούνια Της, ανάμεσα στην Πραγματικότητα
και στην Ψευδαίσθηση.... ΄Εμπειρος.... "Κλικ"... και η
μυστήρια εικόνα στην άκρη του πεζοδρομίου, πάνω στο
άσπρο μαρμάρινο πεζούλι του καφενείου.... αποθανατίστηκε..
Κατοχυρώθηκε... Καληνύχτα Σου Αστέρι Μου.. ΄Επεσες
Κατακόκκινο σα δροσοσταλίδα στην ..΄Ασχημη Πόλη Μας..
..στα όμορφα μάτια σου που Αγαπάω...... ♥
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου