Προσμονή... {Γιούλη Τσουρεκά}
΄Αλλη μία νύχτα προσμονής..
μικρές πρωινές ώρες,
στο σταθμό του τρένου
περιμένεις, διαβάτης κουρασμένος
γυμνός, σιωπηρός, απόμακρος..
Προσμονή συνάντησης τυχαίας,
προγραμματισμένης...
αργά τη νύχτα κρυφά,
σε ένα μικρό στενό,
με τα αστέρια κρυφά να γελούν
στης προσμονής το τεράστιο
κενό, σαν παγίδα μοιάζει..
σαν το σαμποτάζ για την
έκρηξη, λίγη ώρα πριν
την απόλυτη σιγή...
σαν την καταιγίδα
πριν τη νηνεμία..
Προσμονή μου Εσύ..
για πάντα τόσο μακρινή
πόσο αγάπη ν΄αντέξει
η απουσία ;!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου