Μαργαριτάρι .... {Γιούλη Τσουρεκά}

Μαργαριτάρι .... {Γιούλη Τσουρεκά}

Μαργαριτάρι μου σε φόρεσα εκείνο
το απρόσμενο βράδυ,
απρόσκλητος σαν ήρθες
χωρίς καν΄να χτυπήσεις
τη βαριά εξώπορτα.
Μαργαριτάρι μου που σε φύλαγα
μέσα σε ένα παλιό, ξεχασμένο
συρτάρι του μυαλού μου..
Μαργαριτάρι μου, Εσύ Ακριβό Μου,
μάθε, πως, παραστεκόμουν κάθε μέρα,
κάθε νύχτα, ανυπομονώντας
να σε καλωσορίσω.
Μαργαριτάρι μου, Εσύ Σπάνιο,
ανεκτίμητο, περίμενα καρτερικά
το Φιλί σου πίσω απ΄τη
μισάνοιχτη πόρτα.
Το Φιλί σου αυτό, που ήταν για
μένα ενθύμιο και θησαυρός μαζί.
Μαργαριτάρι μου, κάθε που σε περίμενα,
έβγαινα στη βεράντα μου και μάζευα
τα κόκκινα τριαντάφυλλα και,
Ναι Μαργαριτάρι μου, τα άφηνα άνυδρα,
πάνω στο τραπέζι, ή τα πετούσα έτσι,
ανέμελα, σκόρπια στο πάτωμα..
τόσο, όσο χρειάζονταν να κοκκινίσει
ο Τόπος γύρω μας..
Μαργαριτάρι μου λευκό κι αγαπημένο,
δεν καθυστερούσα καθόλου,
τα τακτοποιούσα όλα εγκαίρως, όμως,
δες Μαργαριτάρι μου, το εγκαίρως δεν
έχει πια καμία σημασία στην περίπτωσή μας..
Το μόνο που έμεινε σαν ανάμνηση στα
στεγνά χείλη μου είναι,
το Μαργαριταρένιο, Τριανταφυλλένιο Φιλί,
σε χείλη στεγνά, μα Κατακόκκινα και
Μαργαριταρένια..
Πιστεύω πως με νιώθεις Μαργαριτάρι Μου...{Γ.Τ.}