..ευτυχώς που δεν ..."μεγάλωσα"... {Γιούλη Τσουρεκά}

..ευτυχώς που δεν ..."μεγάλωσα"... {Γιούλη Τσουρεκά}

Ευτυχώς που δεν μεγάλωσα 
που δεν ξέχασα να παίζω 
με τις μικρές μου κούκλες..
Ευτυχώς που στο παλιό μπαούλο μου
έχω κρύψει εκείνο το μπλε 
φουστανάκι μου με τις 
ραμμένες πεταλούδες γύρω - γύρω..
εκείνο το χαριτωμένο ντε το Κλως
κάτω απ΄τα ματωμένα
απ΄τα παιχνίδια γόνατά μου,
Το μπλε εκείνο το φουστάνι μου,
που η μάνα, μου το φόρεσε
στα πρώτα μου γενέθλια...
Ευτυχώς που υπάρχει το
παλιό το σπίτι, εκείνο με
τη πλακόστρωτη αυλή και μία
μεγάλη πια γέρικη κληματαριά,
που μόνο ο ΄Ισκιος της σκεπάζει..
Σταφύλια πια δεν βγάζει..
Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
κι αγαπάω πάρα πολύ ακόμη όλους
όσους με πληγώνουν..
Ευτυχώς που είμαι απροκάλυπτα
εξωστρεφής και λέω.. Ωραία..!
Χαράς το πράμα, θα μου πεις και
θα γελάσεις, αγκαζέ σαν θα με
πιάσεις, χαμογελώντας θα μου πεις
Ναι Βρε ΄Συ .. Ξέχασες Να Μεγαλώσεις
και Γουστάρω...!!!!!! {Γ.Τ.}