Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

΄Αγνωστο Καλοκαίρι... {Γιούλη Τσουρεκά}



΄Αγνωστο Καλοκαίρι... {Γιούλη Τσουρεκά}

΄Αγνωστο Καυτό Καλοκαίρι
τα κορμιά αχνίζουν απ΄τον
ιδρώτα του ανελέητου 
μεσημεριανού ήλιου..
΄Αφησα το ψάθινο καπέλο μου
πάνω στη μπαμπού πολυθρόνα
της μεγάλης βεράντας..
για να μην μένει άδεια και μόνη
τη στόλισα με το λουλουδάτο
πουπουλένιο μαξιλάρι,
αυτό το απαλό που
καθόσουν και σου ξεκούραζε
τη μέση.. εκεί που η μικρή
τομή χανόταν, καθώς
βούλιαζες στην αγκαλιά της
για να ξαποστάσεις μετά
τον γυρισμό των μακρινών
ταξιδιών σου, αυτών που
γέμιζαν Εικόνες τη
μοναχική ζωή μου...
΄Εφυγες μακριά, εξαφανίστηκες..
Οι μνήμες καίνε το νου, τη ψυχή,
τη καρδιά και το αβυσσαλέα
διψασμένο Κορμί μου..
Πήγα στο σπίτι του ΄Ορμου και
βούτηξα στα παγωμένα νερά..
θαρρείς πως ξύπνησα από λήθαργο
κι όμως, ονειρευόμουν
τα θαλασσινά ταξίδια
καθώς ανοίχτηκα
στο πέλαγος...
Συνάντησα το Πέτρινο Λιοντάρι,
αυτό που έχεις στη Ψυχή σου,
μα αντάμωσα και την πανέμορφη
Γοργόνα μου, αυτή τη Θεά της
Θάλασσας, που κάθε φορά που
τη ρωτώ για Σένα, μου λέει πως
μια μέρα θα γυρίσεις..
θα΄ναι γιόμα και θα αποζητήσεις
την αγκαλιά της άδειας πολυθρόνας
στη μεγάλη βεράντα,
αγναντεύοντας το πέλαγος,
ψάχνοντας με τη ματιά σου,
αν κολυμπάω πέρα μακριά
σε βαθιά νερά.. αν ξεχωρίζουν
τα κόκκινα μαλλιά μου..
αν διακρίνεις να΄ ρχομαι
προς την ακτή με τη βάρκα μου
τη Μαργαρώ..
Αν βγω στην Ακτή και
ανταμώσουν τα βλέμματά μας..
Αν έρθω ν΄αγκαλιάσω
τη Σκιά Σου.... {Γ.Τ.}

Δεν υπάρχουν σχόλια: