Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Ο ΄Ισκιος Σου.... {Γιούλη Τσουρεκά}



Ο ΄Ισκιος Σου.... {Γιούλη Τσουρεκά}


Σιωπηλός ο Ίσκιος σου βουβός, αναζητάς Εικόνες 
πάνω στα σκαλοπάτια των τρελών ρυθμών της ζωής σου..
Τα Μάτια Σου θολὰ που κράτησαν στο βάθος τους
φρικτές Εικόνες του Πολέμου, το χείμαρρο των 
δακρύων των μικρών αθώων ψυχών... των Παιδιών.
Κύματα μαρτυράει το βλέμμα σου στο κενό τώρ πια,
έμεινε μόνο μία γλυκιά αγωνία στα βαθυπράσινα
μάτια σου, όταν γλυκά κοιτάς, πόσο αλλιώς είναι
όλα γύρω μου.. φωτίζονται με γεμίζουν ζωή,
αγάπη, φως, αισιοδοξία κι όταν σκοτεινιάζεις
όλα γύρω μου σβήνουν, τελειώνουν, τυφλώνομαι..

Γυμνή κυλίστηκα μέσα στην άμμο μόνη κι έρημη
πέρυσι το καλοκαίρι στην Αστροπαλιά, μα, δεν
υποτάχθηκα ξέρεις, έμεινα όρθια αγάπη μου για
να σε ξανασυναντήσω.. κι όταν ήρθα με περίμενες.
Δεν αγάπησα παρά μόνον εσένα που τόσο με κράτησες και
στο Τέλος έμεινα μόνη με τον ΄Ισκιο σου για συντροφιά μου..
Σε αγάπησα έτσι όπως αγάπησα τα καράβια που ναυάγησαν
μαζί κι αυτά με τα ΄Ονειρα των Ανθρώπων τους τραγικούς
επιβάτες τους, τα ναυάγια, τον Τιτανικό Αγάπη μου..
Σε αγάπησα όπως τους μακρυνούς φάρους, το Φάρο
στη Σίφνο, σιμά στη Χρυσοπηγή, εκεί που ατέλειωτες ώρες
αξημέρωτα περίμενα το Ηλιοβασίλεμα και σε σκεφτόμουν..
Σε αγάπησα ΄Ισκιε μου αγαπημένε, όπως τα φώτα ενός
ανύπαρκτου, απίθανου Ορίζοντα στο βάθος της Οικομένης.
Μεγάλες οι νύχτες που γύρευα Μόνη να βρω το χαμένο εαυτό μου..
Εκείνες τις νύχτες που Μόνη επέστρεφα στο Πουθενά δίχως
να με νοιώθει Κανένας.. Φώναζα σα τρελή στους δρόμους,
μα δεν με άκουγε κανείς.. μόνο οι πολυκατοικίες και
τα ψυχρά κτίρια.. τα πεζοδρόμια, οι άκληροι, οι απόμαχοι
της άδικης ζωής, τα εγκαταλελειμμένα παιδιά της άσπρης σκόνης..
Σε αγάπησα πολύ ΄Ισκιε Μου όλες εκείνες τις Νύχτες που σκότωσα

μέσα μου τον Εαυτό μου και κάθε μου παλιά αυταπάτη...{Γ.Τ.}

Δεν υπάρχουν σχόλια: