Λουλούδι στη Πέτρα... {Γιούλη Τσουρεκά ~ 24/09/2013}

Λουλούδι στη Πέτρα... {Γιούλη Τσουρεκά ~ 24/09/2013}

Κι αν η καρδιά σου σκληρή 
σα πέτρα έγινε
η δική μου καρδιά μήτε 
σε νοιάζει τι απέγινε.
Μα όσο μακρυά κι
αν έφυγες από κοντά μου,
σε έχω πάντα κατάστηθα
μέσα στην έρημη καρδιά μου.
Λουλούδι μέσα μου φύτρωσε
για σένα, το φροντίζω, το
ποτίζω να μην μαραθεί ποτέ.
Είναι ό,τι πιο Ακριβό έχω
σε Τούτο το ψεύτη Κόσμο.
Ένα λουλούδι στη δική σου
καρδιά τη πέτρινη, την άδεια,
που εσύ κάνεις να "φαίνεται"
κατά πως θες, όμως μυρίζει δυόσμο.
Κίτρινος πανσές πάνω στη
πέτρα, ζωντανός ο μενεξές
μέσα στου Νου, την άβυσσο
της όμορφης Ψυχής σου
την Παράδεισο.
Κι αν τα βήματά σου
πατούν την άσφαλτο με
βιάση, κι αν στα δάση που
διαβαίνεις ποτέ σου εσύ
δεν σκιάζεσαι, εγώ τότε
σε θαυμάζω, σε ζητώ, σε αγαπώ.
Λουλούδια φυτρωμένα στα
βαριά τα βήματά σου,
σε χαίρομαι που δεν φοβάσαι,
μάτια μου, μαύρα πεύκα,
μήτε κι εγώ φοβήθηκα ποτέ
τον "λύκο" τον κακό,
τον "λύκο" τον πανούργο,
μόνο τον Κυνηγό φοβάμαι και
στο Ομολογώ, ναι, από
Εκείνον Τρέχω Να Σωθώ,
ζωντανή σαν είμαι εγώ,
μοναχά λουλούδια στη πέτρα
της όμορφης καρδιάς σου
θα ποτίζω, να περνάς, να πατάς,
τη μοσχοβολιά τους μοναχά
να οσφραίνεσαι και να ορμάς... {Γ.Τ.}