Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Εμείς ...{Γιούλη Τσουρεκά}


Εμείς ...{Γιούλη Τσουρεκά}

Εμείς μόνοι επιβάτες λεωφορείου
εσύ κι εγώ επιβάτες στο μετρό
δώδεκα παρά βράδυ αργά.
Εμείς μόνοι σιωπηλοί.
Ακροβατούμε πάνω στο 
νήμα μίας συνεχόμενης 
αβάσταχτης, βαριάς σιωπής,
μετά από μία υπόσχεση μάταιη,
πλαστή, επίπλαστη, ψεύτικη,
αλλά παρόλα αυτά, μοιραία.
Εμείς που περιπλανηθήκαμε
ξυπόλητοι στους δρόμους,
που πατήσαμε αγκάθια ή
ακόμη και ναρκοπέδια.
Εμείς φοβηθήκαμε τους
ανέμους τα καλοκαίρια
στο Αιγαίο, τα μελτέμια,
τ΄αγριεμένα κύματα
που χτυπάν με ορμή
τους τραχείς βράχους.
Εμείς ξελογιάσαμε τις Ελπίδες Μας.
Εμείς, εσύ κι εγώ, τελικά
ερωτευτήκαμε ό,τι μας αφάνιζε
μέσα στα σωθικά μας.
Εμείς ακοίμητοι, αφρούρητοι,
ριψοκίνδυνοι στο άμετρο,
αποδεχτήκαμε τα πάντα.
Εμείς δεχθήκαμε το δίκαιο και
το άδικο αντάμα σαν αδιαίρετη
αξία, μα ανάξια για μία στιγμή.
Εμείς δεν είχαμε ποτέ ένα άλλοθι
για να φωνάξουμε, πως, ναι
αγαπηθήκαμε αληθινά, απλά,
σε λάθος στιγμή, δεν ήταν
ατυχία, μα πράγματι
ήταν θεία ευλογία..
ποιος αντιστέκεται στις
αποφάσεις του Σύμπαντος;!
Εμείς οι αντιρρησίες, οι ανένταχτοι,
οι ανεξάρτητοι, οι αδέσμευτοι,
είμαστε τα παιδιά ενός κατώτερου θεού..
Εμείς που κι αν δεν αναγνωριστήκαμε,
ένα είναι απολύτως βέβαιο
να το Ξέρεις!
Εμείς έχουμε μοναδική αδυναμία κι
Αγαπηθήκαμε Πολύ..
Ποτέ μην το Ξεχάσεις...
Εμείς .... {Γ.Τ.} ~ Σήμερα 9 Οκτώβρη 2013 ~

2 σχόλια:

ΧΡΗΣΤΟΣ/Christos είπε...

Αποκτήσαμε και προσωπικό βήμα ποιητικής έκφρασης; Μπράβο Γιούλη!

Γιούλη Τσουρεκα Juli Tsoureka είπε...

Καλέ μου Χρήστο, σε ευχαριστώ ειλικρινά μέσα από την Καρδιά μου για τα καλά σου λόγια καθώς και να έχω την Τιμή να διαβάζει τα γραφόμενά μου ένας Άνθρωπος όπως Εσύ!