..Εμπιστοσύνη..... {Γιούλη Τσουρεκά}

..έκανε πολύ κρύο εκείνο το βράδυ.. έριχνε χιονόνερο και ένας παγωμένος αγέρας λυσσομανούσε, μου έγδερνε το πρόσωπό μου σα ξυράφι.. χειρότερο απ΄το γδάρσιμο της ψυχής μου.. Ανείπωτος Πόνος... έτσι έτρεχα με όση δύναμη μου είχε απομείνει να χωθώ στο καταφύγιο της μοναξιάς μου καθώς η εμπιστοσύνη με εγκατέλειψε άσπλαχνα κι έφυγε ανεπιστρεπτί.... Ό,τι πονάει θέλει Δύναμη, με μοναδικό συνοδοιπόρο τον εαυτό μας..{Γ.Τ.}