Τα Πράσινα Σου Μάτια {Γιούλη Τσουρεκά}

Τα Πράσινα Σου Μάτια {Γιούλη Τσουρεκά}

Μαζί περπατήσαμε πιασμένοι 
σφιχτά απ΄τα χέρια μας, σαν Ένα.
Με Οδήγησες ως Τη Θάλασσά Μας.
Τη Θάλασσα που έχει το 
Χρώμα των πάντα Χαμογελαστών
Πράσινων Ματιών Σου.

Φωτογραφίζω Τα Μάτια Σου
που αντανακλούν οι Ίριδες Σου,
στους Ίδιους Χρωματισμούς
τ΄Αλμυρού Νερού,
του Πράσινου της Φύσης.

Ζωγραφίζω το Χαμόγελο
των Πράσινων Σμαραγδένιων
Σπάνιων Λατρεμένων Μου
Ματιών, που με "Σκλαβώνουν"
και, Μ΄Αρέσει Τόσο αυτή η
Απόλυτη Λατρεία της Αντανάκλασης
που είναι Όμοια με Τη Φύση
γύρω μας Παντού.

Μένω Μαγεμένη, Άναυδη,
τρελά κι απόλυτα Ερωτευμένη.
Σα βραδιάζει, είμαστε Μόνοι
στο μικρό Δωμάτιο που είναι
η Φωλιά του Έρωτά Μας.

Εκεί όπου Κάνουμε Έρωτα
για να ξορκίσουμε κάθε
τι αρνητικό που μας περιβάλλει.
Οι τοίχοι της Κάμαρας μεμιάς
παίρνουν το Πράσινο των Ματιών Σου.

Γίνομαι ολότελα Δική Σου,
Ένα Μαζί Σου,
Ζούμε Μαζί στο Ίδιο Σώμα και,
με Τελειώνεις Κοιτώντας Βαθιά
μέσα απ΄το Καταπράσινο Βλέμμα Σου.

Κάθε Ξημέρωμα,
μας βρίσκει Αγκαλιασμένους
στο Πράσινο της, η Θάλασσα και,
Ζηλεύει Αφόρητα το Δόσιμο Μας.
Δεν μιλάμε διόλου,
τα μάτια μας μιλούν,
τα Μάτια σου τα Πράσινα,
ατέλειωτα μιλούν στα
δικά μου ερωτεύσιμα καστανά.

Τι Μαγεία η Θάλασσά Μας
Πρασινογάλανη η Σιωπή Μας.
Οι λέξεις "κλειδωμένες",
τι να Πουν όταν οι Στιγμές Μας
ακατάπαυστα Φωνάζουν.. {Γ.Τ.}