Αυγουστιάτικες Σκέψεις.. ~ {Γιούλη Τσουρεκά}
Ευτυχώς που ό,τι μένει μόνο, ξεχασμένο, παλιό, πάντα Μέσα του κάτι Γεννιέται και Φυτρώνει. Γίνεται όμορφο στοιχείο, απόλυτα κι αρμονικά δεμένο με τη Θεά Φύση. Τίποτε δεν πάει χαμένο. Όλα είναι γύρω μας, μέσα και στη Δική Μας Μοναδική Ζωή, Ανεξαιρέτως! Αγαπάω ό,τι με κάνει να αισθάνομαι πως ζω κι υπάρχω στο απέραντο σύμπαν, σα μία κουκκίδα που "συμμετέχει" στη Ζωγραφιά του Κόσμου Μας. Χαμογελάμε, Αγαπάμε, Συναισθανόμαστε, κυρίως, Δεν Φοβόμαστε γιατί, αν Φοβόμαστε Δεν Αγαπάμε κι έτσι δεν βλέπουμε ξεκάθαρα πως ένα Λουλούδι Φυτρώνει στην Πέτρα, καταπράσινα Κλαδιά συνθέτουν τη Θάλασσα, με τ΄Αλμυρό Νερό, ποτίζονται, δροσίζονται, αναπτύσσονται, στολίζουν τη Μόνη Βάρκα, ποιος τάχα ξέρει για πόσα χρόνια και, ηρεμεί την ανήσυχη ψυχή μας, γεμίζει στην καρδιά μας μυριάδες άπειρα Συναισθήματα. Φύτρωσα κι εγώ στην Ακρογιαλιά να Περιμένω σαν τις γυναίκες των Ναυτικών στα βράχια και στα άγνωστα Λιμάνια, μίας Μεγάλης, Άγνωστης Αναμονής.. {Γιούλη Τσουρεκά}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου