Άμμος της Θάλασσας {Γιούλη Τσουρεκά}

Άμμος της Θάλασσας {Γιούλη Τσουρεκά}

Πήρα με τις χούφτες μου
άμμο θαλασσινή.
Υπόχρυση Άμμος,
σχημάτισα μία καρδιά.
Την καρδιά μου και την καρδιά σου.

Μέσα στα χέρια μου σφιχτά κρατούσα,
δύο καρδιές σε Μία.
Δεν ξέρω πως μου ξέφυγε,
μέσα στη ζέστη του καταμεσήμερου,
φύσηξε ξάφνου ένα δροσερό αεράκι.

Δροσίστηκα για λίγο,
έβγαλα το ψάθινο καπέλο μου,
έστρεψα το πρόσωπό μου
κόντρα στ΄αεράκι για να δροσιστώ,
αέρας να φυσήξει, τα μαλλιά μου
να παρασύρει σε αντίθετη τροχιά.

Κοίταγα μακρυά τη Θάλασσα
με περίσκεψη, με εικόνα το πρόσωπό σου και,
δεν κατάλαβα πως φύσηξε άνεμος δυνατός.
Τότε, κοίταξα τα χέρια μου.
Έκπληξη, φόβος, αγωνία,
κρύος ιδρώτας μ΄έλουσε σαν
διαπίστωσα τα δύο ενωμένα
χέρια μου .. Αδειανά.
Η Καρδιά Μου Είχε Φύγει. {Γιούλη Τ.}