Τετάρτη 29 Απριλίου 2015



Ενσυναίσθηση και Αμφίδρομα, Αληθινά Ανθρώπινα Συναισθήματα.

~ Όλοι οι άνθρωποι σε κάποιες φάσεις της ζωής μας, περνάμε περιόδους θλίψης, ταλαιπωρίας, μη αποδοχής ακόμη και προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Στρεφόμαστε κατά του εαυτού μας, κρίνοντάς μας ένοχους. Δυστυχώς, λίγοι καταφέρνουμε να κάνουμε πλάνο για να απαλλαγούμε από αυτή την αέναη θλίψη που μας τυραννά και μας αλλάζει την οπτική που βλέπουμε γενικά τον Κόσμο μας. Ο καλύτερος τρόπος να ενισχύσουμε τη θλίψη είναι η απραξία, το να παραλύουμε και να θέλουμε να μην σκεφτόμαστε. Έτσι όμως θα χωθούμε ακόμα βαθύτερα στη στεναχώρια και ίσως αγγίξουμε και την απελπισία πέρα από τις ανθρώπινες αντοχές. Το αποτέλεσμα είναι να αυτοκαταστρεφόμαστε.
~ Είναι σχετικά εύκολο και εφικτό, να κάνουμε μικρά βήματα για να αλλάξουμε τα συναισθήματά μας. Ένας μικρός περίπατος βοηθάει πάντα, κι ας σέρνουμε τα πόδια μας. Αν δεν θέλουμε να βγούμε έξω –που είναι το καλύτερο γιατί οι εικόνες εναλλάσσονται, προκειμένου να αλλάξουμε παραστάσεις, ακούμε μουσική, η κλασσική μουσική ημερεύει την ψυχή μας, αλλά χρειάζεται και η χαρούμενη, η γρήγορη και χορεύουμε μέχρι να ιδρώσουμε, μέχρι εξαντλήσεως.!! Όταν αισθανόμαστε έλλειψη διάθεσης, δεν καταφεύγουμε στο φαγητό. Προτιμάμε να τηλεφωνήσουμε σε έναν φίλο, να διαβάσουμε ή να κοιμηθούμε. Με κάθε τρόπο αποφεύγουμε μουσική που μας στενοχωρεί, τραγούδια με στίχους λυπητερούς, έργα που αφορούν μοιραία γεγονότα. Βέβαια, βασικό ρόλο για τον καθένας μας ξεχωριστά έχει ρόλο η ιδιοσυγκρασία μας και κατόπιν οι πλευρές του χαρακτήρα μας. Πολύ καλό είναι να γράφουμε τα συναισθήματά μας. Όταν θα ξαναδιαβάσουμε τι γράψαμε θα διαγράψουμε κάθε τι λυπημένο με ένα κόκκινο στυλό και στη θέση του θα προτείνουμε στον εαυτό μας ό,τι αφορά θετικές σκέψεις, βλέψεις και στόχους για να βελτιώσουμε τόσο το παρόν μας, όσο και το άμεσο μέλλον μας.
Εάν δεν αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας, ας θεωρήσουμε ότι είμαστε δυστυχισμένοι από επιλογή μας και ας πάψουμε να δυσανασχετούμε. Κανένας δεν θα μας βοηθήσει πέρα από εμάς τους ίδιους. Για να γίνουμε ευτυχισμένοι χρειάζεται δέσμευση, αφοσίωση κυρίως δε, να μην χάνουμε τους προσωπικούς στόχους μας που έχουν άμεση σύνδεση με τα ενδιαφέροντά μας τα οποία είναι συνδεδεμένα με Ανθρώπους που έχουν κοινά ενδιαφέροντα και στόχους με εμάς και που ενδιαφέρονται να είμαστε καλά, να προχωρήσουμε, που τους αποδεχόμαστε και μας αποδέχονται, που μας αγαπούν και τους αγαπάμε. Ενσυναίσθηση, Αλληλεγγύη, Συμπαράσταση. Ανεκτίμητες Αξίες Ζωής.
~ Από δύσκολα βιώματά μου, έχοντας στοιχειώδη κοινή λογική πέρα από ευαισθησίες και συναισθήματα, αφιερώνω αυτό το Κείμενο με Πολλή Αγάπη Σε Όλους Τους Καλούς Φίλους Μου που Εκτιμώ και Αγαπώ Πολύ και όχι μόνο, διαισθάνομαι πως είναι αμφίδρομα τα συναισθήματα και το Ανθρώπινο Ενδιαφέρον. Σας ευχαριστώ από καρδιάς μου.! {Γιούλη Τσουρεκά}
~ εικόνα : KIM PRISU ~

Δεν υπάρχουν σχόλια: