Τετάρτη 13 Μαΐου 2015



Το παλιό ρολόι.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Κειμήλιο "ακριβό" ενάμιση
αιώνα Ιστορίας,
άπειρων ωρών θλιβερής 
δυστυχίας ανθρώπων
που μάτωσαν τις ψυχές
τους, όχι για τη ζωή,
μα για την επιβίωση..
Σταματημένο πρωινή
ή απογευματινή ώρα,
την ίδια ώρα του
μεγάλου ταξιδιού
χωρίς επιστροφή.
Χαρούμενες ώρες,
ελάχιστες γράφτηκαν
στους δείκτες του
παλιού ρολογιού.
Ήταν μαύρα χρόνια,
ορφάνιας, πολέμου, κατοχής, απέραντης,
αέναης μοναξιάς σκληρής,
μεγάλων αποστάσεων
λευκής σιωπής,
ψυχών που ακόμη
ζουν μέσα στον
παραιτημένο
από τον χρόνο
μηχανισμού τού ρολογιού,
που έμεινε κειμήλιο
σε νου που θυμάται..

Ευτυχώς συντροφιά του
πάνω στη παλιά σερβάντα
ένα κερί,
που σβήνει για να κάνει
παρέα κι αγκαλιά
στους λεπτοδείκτες
της Ψυχής του
που αν και πονάει,
χτυπάει δυνατά,
ως η τελευταία
ζωντανή ανάμνηση.
Ώσπου να κλείσει
ο Κύκλος της Ερημιάς
που θυμίζει τα
μεσημέρια της Φυγής,
με λήθαργο βαθύ,
δίχως ώρα,
δίχως φως.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Δεν υπάρχουν σχόλια: