Κοιμήσου Μωρό μου {Γιούλη Τσουρεκά}

Κοιμήσου Μωρό μου {Γιούλη Τσουρεκά}

Κοιμήσου μωρό μου γαλήνια.

Όχι, δεν είναι αυτός ο Κόσμος
που βλέπεις στα όνειρά σου.

Είναι οι φρικτοί Εφιάλτες,
αυτοί οι αέναοι εφιάλτες
οι ασυμβίβαστοι με το Εγώ σου.

Κοιμήσου μωρό μου, μην ανησυχείς.

Κάποιος άλλος κλαίει, αγωνιά, τρέμει
για σένα.

Είτε κάνει ζέστη, είτε κρύο,
κι ας μη το ξέρεις,
κι ας μην θέλεις να το
μάθεις ποτέ,
ναι, σύγκορμος τρέμει.

Για να είσαστε δύο ευτυχισμένοι.
Εσύ, εφησυχασμένος στον ύπνο του δικαίου,
εγώ στην μοναξιά των λευκών τοίχων
του ωραιοποιημένου περιτυλίγματος μου.

Κοιμήσου μωρό μου.

Ξέρω καλά τώρα πια να σ΄αφουγκράζομαι,
ν΄ακούω την αναπνοή σου από απόσταση,
διάσταση και απολυτότητα στην
ξέπνοη υγρή νύχτα των γλυκών ονείρων σου.

Κοιμήσου μωρό μου ήσυχα.
Κανέναν δεν αφήνω να σε ξυπνήσει.

Ούτε να μιλήσει για σένα ποτέ.

Όταν ξυπνάς από τον λήθαργό,
σα το λυσσασμένο λιοντάρι
ψάχνεις το θήραμά σου,
το γεύεσαι σε μέρη έξω απ΄την
όμορφη φύση, ερμαφρόδιτα.

Μία αφιλόξενη, απόκοσμη φύση.

Ακατάλληλα σημεία βρώμικης συναλλαγής.

Τα απόκρυφα σημεία απροκάλυπτα
προβάλλεις.

Απορημένη σε κοιτάζω,
τώρα πια στα όνειρά μου,
πως μπορείς να Σε Προσβάλλεις.

Να ταράζεις τον ήσυχο ύπνο σου.

Να τσαλακώνεις την Εικόνα σου.

Νάρκισσέ μου, φρόντισε την,
σε ενδιαφέρει νομίζω.

Κάπως έτσι εννόησα, μα, εκτός κι αν παρανόησα,
πως την σκορπάς, πως την ευτελίζεις,
σε υπόγειες διαδρομές,
της αβύσσου, της ψυχής σου εξευτελίζεις.

Κοιμήσου, ο ύπνος λυτρώνει μωρό μου.

Μη τον χαλαλίζεις με δανεικές αγάπες.

Σε αφιλόξενα μέρη και σημεία.

Σωματικής ανάγκης των ασωμάτων
ψυχών μην σπαταλιέσαι.

Κοιμήσου μωρό μου.
Μην χαραμίζεσαι στις Τρύπες αποπάτων.

Σε ικευτεύω κι ας μην ακούς
κάτω στην κόλαση του Νου. {Γιούλη Τσουρεκά}

~ Ζωγραφικός Πίνακας : Salvador Dali.